بیان مسأله

بازی وسیله ای طبیعی برای بیان و اظهار خود است، آدلر^۱ روانشناس معروف در سال ۱۹۳۷ می گوید: هرگز نباید به بازیها به عنوان روشی برای وقت کشی نگاه کرد. لندرث^۲ در سال ۱۹۹۵ اظهار می دارد که بازی برای کودک مساوی با صحبت کردن برای یک بزرگسال است، بازی و اسباب بازی کلمات کودکان هستند. ابتدا مکاتب مختلف روشهای یکسانی را در درمان کودکان و بزرگسالان در پیش می گرفتند، اما به تدریج دریافتند که نه تنها نمی توان روشهای درمانی مخصوص بزرگسالان را در مورد کودکان اعمال کرد بلکه باید تکنیکهای درمانی را نیز به گونه ای با شرایط کودکان تطبیق داد. از این رو بازی درمانی به عنوان تکنیک درمان مشکلات کودکان در دنیای امروز تجلی پیدا کرده و به طور روزافزونی در دنیای پیشرفته مورد استفاده قرار می گیرد (آرین، ۱۳۷۸).

بازی درمانی^۳، روشی است که به یاری کودکان پرمشکل می شتابد تا آنها بتوانند مسائلشان را حل کنند و در عین حال، نشان دهنده این واقعیت است که بازی برای کودک، همانند یک وسیله طبیعی است، با این هدف که او بتواند، خویشتن و همچنین ویژگیهای درون خود را بشناسد و به آن عمل کند. در این نوع درمان، به کودک فرصت داده می شود تا احساسات آزاردهنده و مشکلات درون خود را از طریق بازی بروز دهد و آنها را به نمایش بگذارد، همانند آن گونه از درمانهایی که افراد بزرگسال از طریق آن با «سخن گفتن» مشکلات خود را بیان می کنند (حجاران، ۱۳۷۵).

فهرست مطالب

۱-۱ بیان مسأله ۲

۱-۲ اهمیت و ضرورت انجام تحقیق ۷

۱-۳ اهداف تحقیق ۱۰

۱-۴ فرضیه تحقیق ۱۰

۱-۵ تعریف نظری مفاهیم تحقیق ۱۰

۱-۶ تعریف عملیاتی مفاهیم تحقیق ۱۲

فصل دوم ۱۴

۲-۱  بازی ۱۴

۲-۲ مسأله بازی ۱۵

۲-۳ اهمیت بازی ۱۵

۲-۴ تبیین بازی ۱۷

۲-۶ انواع بازی درمانی ۲۳

۲-۷ تحول نظریه های بازی درمانی ۲۳

۲-۸ اختلال سلوک ۳۲

۲-۹ علت شناسی ۳۵

۲-۱۰ پرخاشگری ۳۹

فصل سوم ۵۰

۳-۱ طرح پژوهش ۵۰

۳-۲ جامعه آماری ۵۰

۳-۴ شیوه نمونه برداری ۵۱

۳-۶ شیوه انجام تحقیق ۵۵

جلسه سوم: شناسایی احساسات اصلی ۵۶

فصل چهارم ۶۷

مقدمه ۶۷

۴-۱ نتایج مرحله اول تحقیق ۶۷

۴-۲ نتایج مرحله دوم تحقیق ۶۹

فصل پنجم ۸۳

۱-۵ مقدمه ۸۳

۲-۵ خلاصه نتایج ۸۶

محدودیت های تحقیق ۹۴

پیشنهادات تحقیق ۹۵

فهرست منابع ۹۶

فهرست منابع

الف) فارسی

۱- احمدی، مهرناز (۱۳۷۶)، تأثیر بازی درمانی متمرکز بر کودک روی پرخاشگری، پایان نامه کارشناسی ارشد روانشناسی، تهران: دانشگاه تربیت مدرس.

۲- آرزومانیان، کریستینه (۱۳۷۹)، بررسی تأثیر بازی درمانی غیر مستقیم روی اختلالات رفتاری کودکان، پایان نامه کارشناسی ارشد روانشناسی، تهران: دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن.

۳- اکسلاین، ویرجینیا (۱۳۶۹)، بازی درمانی، ترجمه احمد حجاران، تهران: انتشارات کیهان.

۴- باعدی، زهرا (۱۳۷۹)، بررسی کارآمدی بازی درمانی شناختی – رفتاری روی کاهش پرخاشگری کودکان مبتلا به اختلالات رفتاری، پایان نامه کارشناسی ارشد روانشناسی، تهران: دانشگاه علوم پزشکی ایران.

۵- توکلی زاده، جهانشیر (۱۳۷۵)، همه گیر شناسی اختلالات رفتار ایذایی و کمبود توجه در دانش آموزان دبستانی، پایان نامه کارشناسی ارشد روانشناسی، تهران: دانشگاه علوم پزشکی ایران.

۶- دلاور، علی (۱۳۷۵)، احتمالات و آمار کاربردی در روان شناسی و علوم تربیتی، تهران: انتشارات رشد.

۷- راینیکه، مارک ای، داتیلیو، فرانک ام، فرین، ارتور (۱۳۸۰)، شناخت درمانی کودکان و نوجوانان، ترجمه جواد علاقبند، حسن فرهی، تهران، انتشارات بقعه.

دانلود فایل

۱-۱ بیان مسأله

بازی وسیله ای طبیعی برای بیان و اظهار خود است، آدلر^۱ روانشناس معروف در سال ۱۹۳۷ می گوید: هرگز نباید به بازیها به عنوان روشی برای وقت کشی نگاه کرد. لندرث^۲ در سال ۱۹۹۵ اظهار می دارد که بازی برای کودک مساوی با صحبت کردن برای یک بزرگسال است، بازی و اسباب بازی کلمات کودکان هستند. ابتدا مکاتب مختلف روشهای یکسانی را در درمان کودکان و بزرگسالان در پیش می گرفتند، اما به تدریج دریافتند که نه تنها نمی توان روشهای درمانی مخصوص بزرگسالان را در مورد کودکان اعمال کرد بلکه باید تکنیکهای درمانی را نیز به گونه ای با شرایط کودکان تطبیق داد. از این رو بازی درمانی به عنوان تکنیک درمان مشکلات کودکان در دنیای امروز تجلی پیدا کرده و به طور روزافزونی در دنیای پیشرفته مورد استفاده قرار می گیرد (آرین، ۱۳۷۸).

بازی درمانی^۳، روشی است که به یاری کودکان پرمشکل می شتابد تا آنها بتوانند مسائلشان را حل کنند و در عین حال، نشان دهنده این واقعیت است که بازی برای کودک، همانند یک وسیله طبیعی است، با این هدف که او بتواند، خویشتن و همچنین ویژگیهای درون خود را بشناسد و به آن عمل کند. در این نوع درمان، به کودک فرصت داده می شود تا احساسات آزاردهنده و مشکلات درون خود را از طریق بازی بروز دهد و آنها را به نمایش بگذارد، همانند آن گونه از درمانهایی که افراد بزرگسال از طریق آن با «سخن گفتن» مشکلات خود را بیان می کنند (حجاران، ۱۳۷۵).

فهرست مطالب

۱-۱ بیان مسأله ۲

۱-۲ اهمیت و ضرورت انجام تحقیق ۷

۱-۳ اهداف تحقیق ۱۰

۱-۴ فرضیه تحقیق ۱۰

۱-۵ تعریف نظری مفاهیم تحقیق ۱۰

۱-۶ تعریف عملیاتی مفاهیم تحقیق ۱۲

فصل دوم ۱۴

۲-۱  بازی ۱۴

۲-۲ مسأله بازی ۱۵

۲-۳ اهمیت بازی ۱۵

۲-۴ تبیین بازی ۱۷

۲-۶ انواع بازی درمانی ۲۳

۲-۷ تحول نظریه های بازی درمانی ۲۳

۲-۸ اختلال سلوک ۳۲

۲-۹ علت شناسی ۳۵

۲-۱۰ پرخاشگری ۳۹

فصل سوم ۵۰

۳-۱ طرح پژوهش ۵۰

۳-۲ جامعه آماری ۵۰

۳-۴ شیوه نمونه برداری ۵۱

۳-۶ شیوه انجام تحقیق ۵۵

جلسه سوم: شناسایی احساسات اصلی ۵۶

فصل چهارم ۶۷

مقدمه ۶۷

۴-۱ نتایج مرحله اول تحقیق ۶۷

۴-۲ نتایج مرحله دوم تحقیق ۶۹

فصل پنجم ۸۳

۱-۵ مقدمه ۸۳

۲-۵ خلاصه نتایج ۸۶

محدودیت های تحقیق ۹۴

پیشنهادات تحقیق ۹۵

فهرست منابع ۹۶

فهرست منابع

الف) فارسی

۱- احمدی، مهرناز (۱۳۷۶)، تأثیر بازی درمانی متمرکز بر کودک روی پرخاشگری، پایان نامه کارشناسی ارشد روانشناسی، تهران: دانشگاه تربیت مدرس.

۲- آرزومانیان، کریستینه (۱۳۷۹)، بررسی تأثیر بازی درمانی غیر مستقیم روی اختلالات رفتاری کودکان، پایان نامه کارشناسی ارشد روانشناسی، تهران: دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن.

۳- اکسلاین، ویرجینیا (۱۳۶۹)، بازی درمانی، ترجمه احمد حجاران، تهران: انتشارات کیهان.

۴- باعدی، زهرا (۱۳۷۹)، بررسی کارآمدی بازی درمانی شناختی – رفتاری روی کاهش پرخاشگری کودکان مبتلا به اختلالات رفتاری، پایان نامه کارشناسی ارشد روانشناسی، تهران: دانشگاه علوم پزشکی ایران.

۵- توکلی زاده، جهانشیر (۱۳۷۵)، همه گیر شناسی اختلالات رفتار ایذایی و کمبود توجه در دانش آموزان دبستانی، پایان نامه کارشناسی ارشد روانشناسی، تهران: دانشگاه علوم پزشکی ایران.

۶- دلاور، علی (۱۳۷۵)، احتمالات و آمار کاربردی در روان شناسی و علوم تربیتی، تهران: انتشارات رشد.

۷- راینیکه، مارک ای، داتیلیو، فرانک ام، فرین، ارتور (۱۳۸۰)، شناخت درمانی کودکان و نوجوانان، ترجمه جواد علاقبند، حسن فرهی، تهران، انتشارات بقعه.

دانلود فایل